Erasminus
Latin
Etymology
Adjective
Erasmīnus (feminine Erasmīna, neuter Erasmīnum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Erasmīnus | Erasmīna | Erasmīnum | Erasmīnī | Erasmīnae | Erasmīna | |
| genitive | Erasmīnī | Erasmīnae | Erasmīnī | Erasmīnōrum | Erasmīnārum | Erasmīnōrum | |
| dative | Erasmīnō | Erasmīnae | Erasmīnō | Erasmīnīs | |||
| accusative | Erasmīnum | Erasmīnam | Erasmīnum | Erasmīnōs | Erasmīnās | Erasmīna | |
| ablative | Erasmīnō | Erasmīnā | Erasmīnō | Erasmīnīs | |||
| vocative | Erasmīne | Erasmīna | Erasmīnum | Erasmīnī | Erasmīnae | Erasmīna | |
Synonyms
Descendants
- English: Erasmine