Farbige
German
Etymology 1
From farbig (“colored”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfaʁ.bɪ.ɡə/
Audio: (file) - Hyphenation: Far‧bi‧ge
Noun
Farbige f (adjectival, definite nominative die Farbige, genitive Farbiger, definite genitive der Farbigen, plural Farbige, definite plural die Farbigen, masculine Farbiger)
Declension
Declension of Farbige [feminine, adjectival]
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| feminine gender | strong declension | |||
| nominative | Farbige | Farbige | ||
| genitive | Farbiger | Farbiger | ||
| dative | Farbiger | Farbigen | ||
| accusative | Farbige | Farbige | ||
| weak declension | ||||
| nominative | die | Farbige | die | Farbigen |
| genitive | der | Farbigen | der | Farbigen |
| dative | der | Farbigen | den | Farbigen |
| accusative | die | Farbige | die | Farbigen |
| mixed declension | ||||
| nominative | eine | Farbige | (keine) | Farbigen |
| genitive | einer | Farbigen | (keiner) | Farbigen |
| dative | einer | Farbigen | (keinen) | Farbigen |
| accusative | eine | Farbige | (keine) | Farbigen |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
Farbige m
- inflection of Farbiger:
- strong nominative/accusative plural
- weak nominative singular