Finnur

See also: finnur

Faroese

Etymology

From Old Norse Finnr.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfɪnːʊr/

Proper noun

Finnur m

  1. a male given name

Usage notes

Patronymics

  • son of Finnur: Finsson
  • daughter of Finnur: Finsdóttir

Declension

singular
indefinite
nominative Finnur
accusative Finn
dative Finni
genitive Fins

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfɪnːʏr/
  • Rhymes: -ɪnːʏr

Etymology 1

From Old Norse finnr, fiðr. Of unknown origin, but possibly from Proto-Germanic *fenþnōz pl (wanderers, nomads). Cognate with Faroese finnur and Norwegian finn.

Noun

Finnur m (genitive singular Finns, nominative plural Finnar)

  1. a Sami
    Synonyms: Sami, Lappi
Declension
Declension of Finnur (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative Finnur Finnurinn Finnar Finnarnir
accusative Finn Finninn Finna Finnana
dative Finni Finninum Finnum Finnunum
genitive Finns Finnsins Finna Finnanna

Etymology 2

From Old Norse Finnr. Cognate with Faroese Finnur and Norwegian Finn.

Proper noun

Finnur m (proper noun, genitive singular Finns)

  1. a male given name from Old Norse, feminine equivalent Finna
Declension
Declension of Finnur (sg-only masculine)
indefinite singular
nominative Finnur
accusative Finn
dative Finni
genitive Finns

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)