Hundskamille
German
Etymology
From Hund + -s- + Kamille, literally “dog's camomile”.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhʊntskaˌmɪlə]
- Hyphenation: Hunds‧ka‧mil‧le
Noun
Hundskamille f (genitive Hundskamille, plural Hundskamillen)
Usage notes
Some species which have Hundskamille in their vernacular names have since been moved to the genus Cota.
Declension
Declension of Hundskamille [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Hundskamille | die | Hundskamillen |
| genitive | einer | der | Hundskamille | der | Hundskamillen |
| dative | einer | der | Hundskamille | den | Hundskamillen |
| accusative | eine | die | Hundskamille | die | Hundskamillen |
Derived terms
- Acker-Hundskamille
- Färber-Hundskamille
- Hohe Hundskamille
- Österreichische Hundskamille
- Stinkende Hundskamille