Königskrone

German

Etymology

From König (king) +‎ -s- +‎ Krone (crown).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkøːnɪçsˌkʁoːnə]
  • Hyphenation: Kö‧nigs‧kro‧ne

Noun

Königskrone f (genitive Königskrone, plural Königskronen)

  1. a royal crown

Declension

Further reading