Karaburun
Turkish
Etymology
From kara (“black”) + burun (“nose; cape”).
Pronunciation
- IPA(key): /kʰa.ɾa.bu.ɾun/
Proper noun
Karaburun
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Karaburun | Karaburunlar / Karaburun'lar |
| accusative | Karaburun'u | Karaburunları / Karaburun'ları |
| dative | Karaburun'a | Karaburunlara / Karaburun'lara |
| locative | Karaburun'da | Karaburunlarda / Karaburun'larda |
| ablative | Karaburun'dan | Karaburunlardan / Karaburun'lardan |
| genitive | Karaburun'un | Karaburunların / Karaburun'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Karaburun'um | Karaburunlarım Karaburun'larım |
| senin (your) | Karaburun'un | Karaburunların Karaburun'ların |
| onun (his/her/its) | Karaburun'u | Karaburunları Karaburun'ları |
| bizim (our) | Karaburun'umuz | Karaburunlarımız Karaburun'larımız |
| sizin (your) | Karaburun'unuz | Karaburunlarınız Karaburun'larınız |
| onların (their) | Karaburun'u Karaburunları Karaburun'ları |
Karaburunları Karaburun'ları |
Derived terms
- Karaburunlu