Karaburun

Turkish

Etymology

From kara (black) +‎ burun (nose; cape).

Pronunciation

  • IPA(key): /kʰa.ɾa.bu.ɾun/

Proper noun

Karaburun

  1. a district of İzmir Province, Turkey

Declension

Declension of Karaburun
singular plural
nominative Karaburun Karaburunlar / Karaburun'lar
accusative Karaburun'u Karaburunları / Karaburun'ları
dative Karaburun'a Karaburunlara / Karaburun'lara
locative Karaburun'da Karaburunlarda / Karaburun'larda
ablative Karaburun'dan Karaburunlardan / Karaburun'lardan
genitive Karaburun'un Karaburunların / Karaburun'ların
Possessive forms of Karaburun
singular plural
benim (my) Karaburun'um Karaburunlarım
Karaburun'larım
senin (your) Karaburun'un Karaburunların
Karaburun'ların
onun (his/her/its) Karaburun'u Karaburunları
Karaburun'ları
bizim (our) Karaburun'umuz Karaburunlarımız
Karaburun'larımız
sizin (your) Karaburun'unuz Karaburunlarınız
Karaburun'larınız
onların (their) Karaburun'u
Karaburunları
Karaburun'ları
Karaburunları
Karaburun'ları

Derived terms

  • Karaburunlu