Karatay

Turkish

Etymology

From kara +‎ tay.

Pronunciation

  • IPA(key): /kʰa.ra.tʰaj/

Proper noun

Karatay

  1. a district of Konya, Konya Province, Turkey

Declension

Declension of Karatay
singular plural
nominative Karatay Karataylar
accusative Karatay'ı Karatayları
dative Karatay'a Karataylara
locative Karatay'da Karataylarda
ablative Karatay'dan Karataylardan
genitive Karatay'ın Karatayların
Possessive forms of Karatay
singular plural
benim (my) Karatay'ım Karataylarım
Karatay'larım
senin (your) Karatay'ın Karatayların
Karatay'ların
onun (his/her/its) Karatay'ı Karatayları
Karatay'ları
bizim (our) Karatay'ımız Karataylarımız
Karatay'larımız
sizin (your) Karatay'ınız Karataylarınız
Karatay'larınız
onların (their) Karatay'ı
Karatayları
Karatay'ları 		Karatayları
Karatay'ları

Derived terms

  • Karataylı
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.