Kienföhre
German
Etymology
Kien
(
“
resinous wood
”
)
+
Föhre
.
Pronunciation
IPA
(key)
:
/ˈkiːnˌføːrə/
Noun
Kienföhre
f
(
genitive
Kienföhre
,
plural
Kienföhren
)
archaic form of
Kiefer
(
“
pine
”
)
Declension
Declension of
Kienföhre
[
feminine
]
singular
plural
indef.
def.
noun
def.
noun
nominative
eine
die
Kienföhre
die
Kienföhren
genitive
einer
der
Kienföhre
der
Kienföhren
dative
einer
der
Kienföhre
den
Kienföhren
accusative
eine
die
Kienföhre
die
Kienföhren