Oceanus Pacificus
Latin
Etymology
From the compound ōceanus + pācificus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [oːˈke.a.nʊs paːˈkɪ.fɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [oˈt͡ʃɛː.a.nus paˈt͡ʃiː.fi.kus]
Proper noun
Ōceanus Pācificus m sg (genitive Ōceanī Pācificī); second declension
Declension
Second-declension noun with a second-declension adjective, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Ōceanus Pācificus |
| genitive | Ōceanī Pācificī |
| dative | Ōceanō Pācificō |
| accusative | Ōceanum Pācificum |
| ablative | Ōceanō Pācificō |
| vocative | Ōceane Pācifice |
Related terms
- Ōceanus Ā̆tlanticus m sg