Pompejus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɔmˈpɛj.jʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pomˈpɛː.jus]
Proper noun
Pompejus m sg (genitive Pompejī or Pompeī); second declension
- alternative form of Pompeius (“Pompey”)
- Dionysii Petavii Aurelianensis Rationarium Temporum Tomus Tertius Continens Successiones Patriarcharum, Pontificum, Imperatorum, ac Regum Veteris & Novi Testamenti, Venetiis, 1722, p. 48 & 92 (a list of Roman consules):
- Successio XXXIX. Consules Romani. [...] Sextus Pompejus Pompei Magni Filius [An. urbis] 719 [Ante Chr.] 34
- Dionysii Petavii Aurelianensis Rationarium Temporum Tomus Tertius Continens Successiones Patriarcharum, Pontificum, Imperatorum, ac Regum Veteris & Novi Testamenti, Venetiis, 1722, p. 48 & 92 (a list of Roman consules):
Declension
Second-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Pompejus |
| genitive | Pompejī Pompeī |
| dative | Pompejō |
| accusative | Pompejum |
| ablative | Pompejō |
| vocative | Pompeī |
Note:
- The genitive Pompei does very rarely occur as Pompej in older texts.
References
- “Pompejus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press