Reconstruction:Old Dutch/nitan
Old Dutch
Etymology
From Proto-Germanic *hnītaną.
Verb
*nītan
Conjugation
Conjugation of *nītan (strong class 1)
| infinitive | *nītan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *nīto, *nīton | *nēt |
| 2nd person singular | *nītis | *niti |
| 3rd person singular | *nītit | *nēt |
| 1st person plural | *nītun | *niton |
| 2nd person plural | *nītit | *nitot |
| 3rd person plural | *nītunt | *niton |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *nīte | *niti |
| 2nd person singular | *nītis | *niti |
| 3rd person singular | *nīte | *niti |
| 1st person plural | *nītin | *nitin |
| 2nd person plural | *nītit | *nitit |
| 3rd person plural | *nītin | *nitin |
| imperative | present | |
| singular | *nīt | |
| plural | *nītet | |
| participle | present | past |
| *nītandi | *nitan, *ginitan | |
Descendants
- Middle Dutch: *niten
- Dutch: nijten (dialectal)