Reconstruction:Proto-Germanic/blējaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *bʰleh₁-ye-ti, from *bʰleh₁- (“to bleat”). Cognate with Latin fleō (“to cry, weep”), Latvian blēt (“to bleat”), Russian бле́ять (bléjatʹ, “to bleat”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈblɛː.jɑ.nɑ̃/
Verb
- to bleat
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *blējō | *blējaų | — | *blējai | ? | |
| 2nd singular | *blēisi | *blējais | *blēi | *blējasai | *blējaisau | |
| 3rd singular | *blēiþi | *blējai | *blējaþau | *blējaþai | *blējaiþau | |
| 1st dual | *blējōs | *blējaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *blējaþiz | *blējaiþiz | *blējaþiz | — | — | |
| 1st plural | *blējamaz | *blējaim | — | *blējanþai | *blējainþau | |
| 2nd plural | *blēiþ | *blējaiþ | *blēiþ | *blējanþai | *blējainþau | |
| 3rd plural | *blējanþi | *blējain | *blējanþau | *blējanþai | *blējainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *blēidǭ | *blēidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *blēidēz | *blēidēdīz | ||||
| 3rd singular | *blēidē | *blēidēdī | ||||
| 1st dual | *blēidēdū | *blēidēdīw | ||||
| 2nd dual | *blēidēdudiz | *blēidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *blēidēdum | *blēidēdīm | ||||
| 2nd plural | *blēidēdud | *blēidēdīd | ||||
| 3rd plural | *blēidēdun | *blēidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *blējandz | *blēidaz | ||||
Related terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *blājan
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*blējan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 68
- ^ Vladimir Orel (2003) “*blējanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 49