Reconstruction:Proto-Germanic/breuþaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *bʰerH- (“to pierce; to strike”). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbreu̯.θɑ.nɑ̃/
Verb
*breuþaną(West Germanic)
- to fall apart; crumble
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *breuþō | *breuþaų | — | *breuþai | ? | |
| 2nd singular | *briuþizi | *breuþaiz | *breuþ | *breuþazai | *breuþaizau | |
| 3rd singular | *briuþidi | *breuþai | *breuþadau | *breuþadai | *breuþaidau | |
| 1st dual | *breuþōz | *breuþaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *breuþadiz | *breuþaidiz | *breuþadiz | — | — | |
| 1st plural | *breuþamaz | *breuþaim | — | *breuþandai | *breuþaindau | |
| 2nd plural | *briuþid | *breuþaid | *briuþid | *breuþandai | *breuþaindau | |
| 3rd plural | *breuþandi | *breuþain | *breuþandau | *breuþandai | *breuþaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *brauþ | *bruþį̄ | ||||
| 2nd singular | *braust | *bruþīz | ||||
| 3rd singular | *brauþ | *bruþī | ||||
| 1st dual | *bruþū | *bruþīw | ||||
| 2nd dual | *bruþudiz | *bruþīdiz | ||||
| 1st plural | *bruþum | *bruþīm | ||||
| 2nd plural | *bruþud | *bruþīd | ||||
| 3rd plural | *bruþun | *bruþīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *breuþandz | *bruþanaz | ||||