Reconstruction:Proto-Germanic/duljaną

This Proto-Germanic entry contains reconstructed terms and roots. As such, the term(s) in this entry are not directly attested, but are hypothesized to have existed based on comparative evidence.

Proto-Germanic

Etymology

From *dulaz (confused) +‎ *-janą.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdul.jɑ.nɑ̃/

Verb

*duljaną

  1. to mislead

Inflection

Conjugation of (weak class 1)
active voice passive voice
present tense indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
1st singular *duljō *duljaų *duljai ?
2nd singular *dulisi *duljais *duli *duljasai *duljaisau
3rd singular *duliþi *duljai *duljaþau *duljaþai *duljaiþau
1st dual *duljōs *duljaiw
2nd dual *duljaþiz *duljaiþiz *duljaþiz
1st plural *duljamaz *duljaim *duljanþai *duljainþau
2nd plural *duliþ *duljaiþ *duliþ *duljanþai *duljainþau
3rd plural *duljanþi *duljain *duljanþau *duljanþai *duljainþau
past tense indicative subjunctive
1st singular *dulidǭ *dulidēdį̄
2nd singular *dulidēz *dulidēdīz
3rd singular *dulidē *dulidēdī
1st dual *dulidēdū *dulidēdīw
2nd dual *dulidēdudiz *dulidēdīdiz
1st plural *dulidēdum *dulidēdīm
2nd plural *dulidēdud *dulidēdīd
3rd plural *dulidēdun *dulidēdīn
present past
participles *duljandz *dulidaz

Descendants

  • Proto-West Germanic: *bidulljan
    • Old High German: bitullen
  • Old Norse: dylja

References

  1. ^ Kroonen, Guus (2013) “*dula-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 108:*duljan-