Reconstruction:Proto-Germanic/finhlōną
Proto-Germanic
Etymology
From unattested strong verb *finhaną + *-lōną, from Proto-Indo-European *pi-né-k-ti ~ *pi-n-k-énti, nasal-infix of *peyḱ- (“to engrave, adorn, shape”).
Verb
*finhlōną
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *finhlō | *finhlǭ | — | *finhlōi | ? | |
| 2nd singular | *finhlōsi | *finhlōs | *finhlō | *finhlōsai | *finhlōsau | |
| 3rd singular | *finhlōþi | *finhlō | *finhlōþau | *finhlōþai | *finhlōþau | |
| 1st dual | *finhlōs | *finhlōw | — | — | — | |
| 2nd dual | *finhlōþiz | *finhlōþiz | *finhlōþiz | — | — | |
| 1st plural | *finhlōmaz | *finhlōm | — | *finhlōnþai | *finhlōnþau | |
| 2nd plural | *finhlōþ | *finhlōþ | *finhlōþ | *finhlōnþai | *finhlōnþau | |
| 3rd plural | *finhlōnþi | *finhlōn | *finhlōnþau | *finhlōnþai | *finhlōnþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *finhlōdǭ | *finhlōdēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *finhlōdēz | *finhlōdēdīz | ||||
| 3rd singular | *finhlōdē | *finhlōdēdī | ||||
| 1st dual | *finhlōdēdū | *finhlōdēdīw | ||||
| 2nd dual | *finhlōdēdudiz | *finhlōdēdīdiz | ||||
| 1st plural | *finhlōdēdum | *finhlōdēdīm | ||||
| 2nd plural | *finhlōdēdud | *finhlōdēdīd | ||||
| 3rd plural | *finhlōdēdun | *finhlōdēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *finhlōndz | *finhlōdaz | ||||
Alternative reconstructions
- *finhalōną, *finhilōną
Derived terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *fį̄hlōn, *finhalōn, *finhilōn
References
- Vladimir Orel (2003) “*finxlō”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 103