Reconstruction:Proto-Germanic/klimbaną

This Proto-Germanic entry contains reconstructed terms and roots. As such, the term(s) in this entry are not directly attested, but are hypothesized to have existed based on comparative evidence.

Proto-Germanic

Etymology

Possibly a nasalized variant of *klībaną (to stick, cleave), itself from Proto-Indo-European *gleybʰ-, an extended form of *gley- (to stick).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈklim.bɑ.nɑ̃/

Verb

*klimbaną[1][2]

  1. to climb

Inflection

Conjugation of (strong class 3)
active voice passive voice
present tense indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
1st singular *klimbō *klimbaų *klimbai ?
2nd singular *klimbizi *klimbaiz *klimb *klimbazai *klimbaizau
3rd singular *klimbidi *klimbai *klimbadau *klimbadai *klimbaidau
1st dual *klimbōz *klimbaiw
2nd dual *klimbadiz *klimbaidiz *klimbadiz
1st plural *klimbamaz *klimbaim *klimbandai *klimbaindau
2nd plural *klimbid *klimbaid *klimbid *klimbandai *klimbaindau
3rd plural *klimbandi *klimbain *klimbandau *klimbandai *klimbaindau
past tense indicative subjunctive
1st singular *klamb *klumbį̄
2nd singular *klamft *klumbīz
3rd singular *klamb *klumbī
1st dual *klumbū *klumbīw
2nd dual *klumbudiz *klumbīdiz
1st plural *klumbum *klumbīm
2nd plural *klumbud *klumbīd
3rd plural *klumbun *klumbīn
present past
participles *klimbandz *klumbanaz

Descendants

References

  1. ^ Kroonen, Guus (2013) “*klimman- ~ *klimb/pan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 293
  2. ^ Vladimir Orel (2003) “*klembanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 215