Reconstruction:Proto-Germanic/kringaz
Proto-Germanic
Etymology
From the strong verb *kringaną (“to turn, fall”).
Noun
*kringaz m
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | *kringaz | *kringōz, *kringōs |
| vocative | *kring | *kringōz, *kringōs |
| accusative | *kringą | *kringanz |
| genitive | *kringas, *kringis | *kringǫ̂ |
| dative | *kringai | *kringamaz |
| instrumental | *kringō | *kringamiz |
Descendants
- Old Saxon: *kring
- Middle Low German: crinc
- Low German: Kring
- Middle Low German: crinc
- Old Dutch: *kring
- Old High German: *kring, chrinc
- Old Norse: kringr
References
- Kroonen, Guus (2013) “kringa”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 305