kringur
Faroese
Etymology 1
From Old Norse kringr, from Proto-Germanic *kringaz. Related to kringla (“circle, disk”).
Noun
kringur m (genitive singular krings, plural kringar)
Declension
| m6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kringur | kringurin | kringar | kringarnir |
| accusative | kring | kringin | kringar | kringarnar |
| dative | kringi | kringinum | kringum | kringunum |
| genitive | krings | kringsins | kringa | kringanna |
Synonyms
- ringur (“ring, circle”)
Etymology 2
From Old Norse kringr.
Adjective
kringur (comparative kringari, superlative kringastur)
Declension
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | kringur | kring | kringt |
| accusative | kringan | kringa | kringt |
| dative | kringum | kringari | kringum |
| genitive | krings | kringar | krings |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | kringir | kringar | kring |
| accusative | kringar | kringar | kring |
| dative | kringum | kringum | kringum |
| genitive | kringa | kringa | kringa |