ringur
Faroese
Etymology
From Old Norse hringr, from Proto-Germanic *hringaz, from Proto-Indo-European *(s)krengʰ-.
Pronunciation
Noun
ringur m (genitive singular rings, plural ringar)
Declension
| m6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ringur | ringurin | ringar | ringarnir |
| accusative | ring | ringin | ringar | ringarnar |
| dative | ringi | ringinum | ringum | ringunum |
| genitive | rings | ringsins | ringa | ringanna |
Synonyms
- (circle): kringur
Derived terms
- gullringur
- jarnringur
- lyklaringur
- middagsringur
- nasaringur
- oyrnaringur
- ringbreyt
- ringrás
- ringvegur
- silvurringur
- sjónarringur
- sólarringur
Adjective
ringur (comparative verri, superlative verstur)
ringur (comparative ringari, superlative ringastur)
Declension
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | ringur | ring | ringt |
| accusative | ringan | ringa | ringt |
| dative | ringum | ringari | ringum |
| genitive | rings | ringar | rings |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | ringir | ringar | ring |
| accusative | ringar | ringar | ring |
| dative | ringum | ringum | ringum |
| genitive | ringa | ringa | ringa |