Reconstruction:Proto-Germanic/mōjaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *meh₃-ye-ti, from *meh₃- (“to cause toil, be a burden”). Cognate with Tocharian A māskā- (“to be difficult”), Proto-Slavic *màjati (“to detain, tire, exhaust”), Ancient Greek μῶλος (môlos, “turmoil”), Latin mōlēs (“burden, mass”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɔː.jɑ.nɑ̃/
Verb
*mōjaną
- to tire
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *mōjō | *mōjaų | — | *mōjai | ? | |
| 2nd singular | *mōisi | *mōjais | *mōi | *mōjasai | *mōjaisau | |
| 3rd singular | *mōiþi | *mōjai | *mōjaþau | *mōjaþai | *mōjaiþau | |
| 1st dual | *mōjōs | *mōjaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *mōjaþiz | *mōjaiþiz | *mōjaþiz | — | — | |
| 1st plural | *mōjamaz | *mōjaim | — | *mōjanþai | *mōjainþau | |
| 2nd plural | *mōiþ | *mōjaiþ | *mōiþ | *mōjanþai | *mōjainþau | |
| 3rd plural | *mōjanþi | *mōjain | *mōjanþau | *mōjanþai | *mōjainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *mōidǭ | *mōidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *mōidēz | *mōidēdīz | ||||
| 3rd singular | *mōidē | *mōidēdī | ||||
| 1st dual | *mōidēdū | *mōidēdīw | ||||
| 2nd dual | *mōidēdudiz | *mōidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *mōidēdum | *mōidēdīm | ||||
| 2nd plural | *mōidēdud | *mōidēdīd | ||||
| 3rd plural | *mōidēdun | *mōidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *mōjandz | *mōidaz | ||||
Related terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *mōjan
- Gothic: *𐌼𐍉𐌾𐌰𐌽 (*mōjan)
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*mōjan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 371