Reconstruction:Proto-Germanic/slūkaną
Proto-Germanic
Etymology
Cognate with Old Irish sluccim (“to swallow”) and Ancient Greek λύζω (lúzō, “to hiccup”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsluː.kɑ.nɑ̃/
Verb
*slūkaną[1]
- to swallow
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *slūkō | *slūkaų | — | *slūkai | ? | |
| 2nd singular | *slūkizi | *slūkaiz | *slūk | *slūkazai | *slūkaizau | |
| 3rd singular | *slūkidi | *slūkai | *slūkadau | *slūkadai | *slūkaidau | |
| 1st dual | *slūkōz | *slūkaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *slūkadiz | *slūkaidiz | *slūkadiz | — | — | |
| 1st plural | *slūkamaz | *slūkaim | — | *slūkandai | *slūkaindau | |
| 2nd plural | *slūkid | *slūkaid | *slūkid | *slūkandai | *slūkaindau | |
| 3rd plural | *slūkandi | *slūkain | *slūkandau | *slūkandai | *slūkaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *slauk | *slukį̄ | ||||
| 2nd singular | *slauht | *slukīz | ||||
| 3rd singular | *slauk | *slukī | ||||
| 1st dual | *slukū | *slukīw | ||||
| 2nd dual | *slukudiz | *slukīdiz | ||||
| 1st plural | *slukum | *slukīm | ||||
| 2nd plural | *slukud | *slukīd | ||||
| 3rd plural | *slukun | *slukīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *slūkandz | *slukanaz | ||||
Descendants
- Proto-West Germanic: *slūkan
- Old Saxon: slūkan
- Old Dutch: slūkan
- Middle Dutch: sluken
- Old Dutch: *slūhan
- Middle Dutch: slūchen
- German: schlauchen
- Middle Dutch: slūchen
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*slūkanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 352