Reconstruction:Proto-Germanic/stōdahrussą
Proto-Germanic
Etymology
From *stōdą (“herd of horses”) + *hrussą (“horse”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstɔː.dɑˌxrus.sɑ̃/
Noun
*stōdahrussą n[1]
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | *stōdahrussą | *stōdahrussō |
| vocative | *stōdahrussą | *stōdahrussō |
| accusative | *stōdahrussą | *stōdahrussō |
| genitive | *stōdahrussas, *stōdahrussis | *stōdahrussǫ̂ |
| dative | *stōdahrussai | *stōdahrussamaz |
| instrumental | *stōdahrussō | *stōdahrussamiz |
Descendants
- Proto-West Germanic: *stōdahross
- Old Norse: stóðhross
- Icelandic: stóðhross
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*stōda-xrussan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 379