Reconstruction:Proto-Germanic/ufumô
Proto-Germanic
Etymology
From Pre-Germanic *h₁úpm̥Ho-, equivalent to *ub + *-umô. Cognate with Sanskrit उपम (upamá, “uppermost”), Latin summus (“highest”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈu.ɸu.mɔːː/
Adjective
*ufumô
Inflection
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | *ufumô | *ufumį̄ | *ufumô | *ufumaniz | *ufumīniz | *ufumōnō | |
| accusative | *ufumanų | *ufumīnų | *ufumô | *ufumanunz | *ufumīnunz | *ufumōnō | |
| genitive | *ufuminiz | *ufumīniz | *ufuminiz | *ufumanǫ̂ | *ufumīnǫ̂ | *ufumanǫ̂ | |
| dative | *ufumini | *ufumīni | *ufumini | *ufumammaz | *ufumīmaz | *ufumammaz | |
| instrumental | *ufuminē | *ufumīnē | *ufuminē | *ufumammiz | *ufumīmiz | *ufumammiz | |
Derived terms
- *ufumistaz
Descendants
- (Old English: yfemest)
- Gothic: 𐌰𐌿𐌷𐌿𐌼𐌰 (auhuma) (dissimilation of -f- to -h- due to labial environment)
References
- Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN