Reconstruction:Proto-Germanic/waskaną
Proto-Germanic
Etymology
From earlier *watskaną, from Proto-Indo-European *wod-ske-, a ske-present formation from *wed- (“wet, water”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwɑs.kɑ.nɑ̃/
Verb
*waskaną
- to wash
Inflection
active voice | passive voice | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
1st singular | *waskō | *waskaų | — | *waskai | ? | |
2nd singular | *waskizi | *waskaiz | *wask | *waskazai | *waskaizau | |
3rd singular | *waskidi | *waskai | *waskadau | *waskadai | *waskaidau | |
1st dual | *waskōz | *waskaiw | — | — | — | |
2nd dual | *waskadiz | *waskaidiz | *waskadiz | — | — | |
1st plural | *waskamaz | *waskaim | — | *waskandai | *waskaindau | |
2nd plural | *waskid | *waskaid | *waskid | *waskandai | *waskaindau | |
3rd plural | *waskandi | *waskain | *waskandau | *waskandai | *waskaindau | |
past tense | indicative | subjunctive | ||||
1st singular | *wewask | *wewaskį̄ | ||||
2nd singular | *wewast | *wewaskīz | ||||
3rd singular | *wewask | *wewaskī | ||||
1st dual | *wewaskū | *wewaskīw | ||||
2nd dual | *wewaskudiz | *wewaskīdiz | ||||
1st plural | *wewaskum | *wewaskīm | ||||
2nd plural | *wewaskud | *wewaskīd | ||||
3rd plural | *wewaskun | *wewaskīn | ||||
present | past | |||||
participles | *waskandz | *waskanaz |
The second-person singular past indicative form derives from the pre-Grimm form *wewaskt, which should have either been retained (since *sk was not shifted elsewhere) or become *wewasht after Grimm's law (through the Germanic spirant law). However, this cluster was likely simplified at some stage as neither the clusters -sh- nor -kt- occurred anywhere else in Germanic.
Descendants
- Proto-West Germanic: *waskan
- Old Norse: vaska
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*waskan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 575