Reconstruction:Proto-Indo-European/soytós
Proto-Indo-European
Etymology
From *seyt- (“magic”) + *-ós (agentive nominal suffix).
Noun
*soytós m (non-ablauting)[1]
Inflection
| Thematic | |||
|---|---|---|---|
| singular | |||
| nominative | *soytós | ||
| genitive | *soytósyo | ||
| singular | dual | plural | |
| nominative | *soytós | *soytóh₁ | *soytóes |
| vocative | *soyté | *soytóh₁ | *soytóes |
| accusative | *soytóm | *soytóh₁ | *soytóms |
| genitive | *soytósyo | *? | *soytóHom |
| ablative | *soytéad | *? | *soytómos, *soytóbʰos |
| dative | *soytóey | *? | *soytómos, *soytóbʰos |
| locative | *soytéy, *soytóy | *? | *soytóysu |
| instrumental | *soytóh₁ | *? | *soytṓys |
Descendants
- Proto-Balto-Slavic: *saitas
- Proto-Celtic: *soitos
- Proto-Brythonic: *hʉd (see there for further descendants)
- Proto-Germanic: *saidaz (see there for further descendants)
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*saida-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 421