Reconstruction:Proto-Indo-Iranian/aryamā́
Proto-Indo-Iranian
Etymology
From *árya- + *-mā́ (deverbal suffix). Cognate with *áryas (“Aryan”).
Noun
*aryamā́ m
Proper noun
*Aryamā́ m
Inflection
| consonant stem | |||
|---|---|---|---|
| singular | dual | plural | |
| nominative | *aryamā́ | *aryamánā(w) | *aryamánas |
| vocative | *áryaman | *áryamanā(w) | *áryamanas |
| accusative | *aryamánam | *aryamánā(w) | *aryamnás |
| instrumental | *aryamnáH | *aryamabʰyā́(m) | *aryamabʰíš |
| ablative | *aryamnás | *aryamabʰyā́(m) | *aryamabʰyáH |
| dative | *aryamnáy | *aryamabʰyā́(m) | *aryamabʰyáH |
| genitive | *aryamnás | *aryamaHā́s | *aryamnáHam |
| locative | *aryamáni | *aryamaHáw | *aryamasú |
Descendants
- Proto-Indo-Aryan: *aryamā́ (“companion, friend”)
- Proto-Iranian: *aryamā́
- Avestan: 𐬀𐬌𐬭𐬌𐬌𐬀𐬨𐬀𐬥 (airiiaman, “fellow tribesman; name of a divinity”), 𐬀𐬌𐬭𐬌𐬌𐬇𐬨𐬁 (airiiə̄mā, nom.sg.)
References
- ^ MacKenzie, D. N. (1971) A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press