Reconstruction:Proto-West Germanic/þunr
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *þunraz.
Noun
*þunr m[1]
Inflection
| Masculine a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *þunr | |
| Genitive | *þunras | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *þunr | *þunrō, *þunrōs |
| Accusative | *þunr | *þunrā |
| Genitive | *þunras | *þunrō |
| Dative | *þunrē | *þunrum |
| Instrumental | *þunru | *þunrum |
Descendants
- Old English: þunor, þunar, þunur, þuner, þonor
- Old Frisian: thuner, thonger
- West Frisian: tonger
- Old Saxon: thunar, thuner
- Old Dutch: *thonar
- Old High German: donar, thonar
References
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 328: “PWGmc *þunr”