Reconstruction:Proto-West Germanic/bikkjō
Proto-West Germanic
Etymology
From *bikkjan (“to stab, hack”) + *-jā.
Noun
*bikkjō m
Declension
| Masculine an-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *bikkjō | |
| Genitive | *bikkjini, *bikkjan | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *bikkjō | *bikkjan |
| Accusative | *bikkjan | *bikkjan |
| Genitive | *bikkjini, *bikkjan | *bikkjanō |
| Dative | *bikkjini, *bikkjan | *bikkjum |
| Instrumental | *bikkjini, *bikkjan | *bikkjum |
Derived terms
Descendants
- Old Saxon: *bikkio
- Middle Low German: bicke
- Old High German: *becca
- Middle High German: bicke m
- German: Bicke f (archaic)
- Middle High German: bicke m