Reconstruction:Proto-West Germanic/birkijā
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *birkijǭ. Equivalent to *berku + *-jā (agent suffix).
Noun
*birkijā f[1]
Inflection
| ōn-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *birkijā | |
| Genitive | *birkijōn | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *birkijā | *birkijōn |
| Accusative | *birkijōn | *birkijōn |
| Genitive | *birkijōn | *birkijōnō |
| Dative | *birkijōn | *birkijōm, *birkijum |
| Instrumental | *birkijōn | *birkijōm, *birkijum |
Derived terms
Descendants
- Old English: bierċe, birċe, birċiae — early
- Old Frisian: birk
- West Frisian: bjirk
- Old Saxon: birka, berka
- Old Dutch: *birca
- Old High German: birihha, birka, bircha
References
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 183: “PWGmc *birkijā”