Reconstruction:Proto-West Germanic/kastīgōn
Proto-West Germanic
Etymology
Borrowed from Latin castīgō (“to castigate”).
Verb
*kastīgōn
- (Christianity) to castigate
Inflection
| Class 2 weak | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *kastīgōn | |
| 1st sg. past | *kastīgōdā | |
| Infinitive | *kastīgōn | |
| Genitive infin. | *kastīgōnijas | |
| Dative infin. | *kastīgōnijē | |
| Instrum. infin. | *kastīgōniju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *kastīgō | *kastīgōdā |
| 2nd singular | *kastīgōs | *kastīgōdēs, *kastīgōdōs |
| 3rd singular | *kastīgōþ | *kastīgōdē, *kastīgōdā |
| 1st plural | *kastīgōm | *kastīgōdum |
| 2nd plural | *kastīgōþ | *kastīgōdud |
| 3rd plural | *kastīgōnþ | *kastīgōdun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *kastīgō | *kastīgōdī |
| 2nd singular | *kastīgōs | *kastīgōdī |
| 3rd singular | *kastīgō | *kastīgōdī |
| 1st plural | *kastīgōm | *kastīgōdīm |
| 2nd plural | *kastīgōþ | *kastīgōdīd |
| 3rd plural | *kastīgōn | *kastīgōdīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *kastīgō | |
| Plural | *kastīgōþ | |
| Present | Past | |
| Participle | *kastīgōndī | *kastīgōd |