Reconstruction:Proto-West Germanic/pelegrīm
Proto-West Germanic
Etymology
Borrowed from Medieval Latin pelegrinus, from Latin peregrinus (“foreigner, traveler”). Parallel borrowing with Old Norse pílagrímr.
Noun
*pelegrīm m
Inflection
| Masculine a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *peligrīm | |
| Genitive | *peligrīmas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *peligrīm | *peligrīmō, *peligrīmōs |
| Accusative | *peligrīm | *peligrīmā |
| Genitive | *peligrīmas | *peligrīmō |
| Dative | *peligrīmē | *peligrīmum |
| Instrumental | *peligrīmu | *peligrīmum |
Alternative reconstructions
- *pilegrīm
Descendants
- Old English: *pilegrim
- Old Frisian: pilegrīm, pilugrīm
- Old Saxon: *pelegrīm
- Old Dutch: *pelegrīm
- Old High German: piligrīm