Reconstruction:Proto-West Germanic/wōkkrōn
Proto-West Germanic
Etymology
From *wōkr (“yield, usury”) + *-ōn. It's uncertain if the Old Norse descendants are borrowed or inherited, in the latter case this verb may go back to Proto-Germanic *wōkrōną.
Verb
*wōkkrōn
- to commit usury
- to proliferate
- to grow wildly (of plants)
Inflection
| Class 2 weak | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *wōkkrōn | |
| 1st sg. past | *wōkkrōdā | |
| Infinitive | *wōkkrōn | |
| Genitive infin. | *wōkkrōnijas | |
| Dative infin. | *wōkkrōnijē | |
| Instrum. infin. | *wōkkrōniju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *wōkkrō | *wōkkrōdā |
| 2nd singular | *wōkkrōs | *wōkkrōdēs, *wōkkrōdōs |
| 3rd singular | *wōkkrōþ | *wōkkrōdē, *wōkkrōdā |
| 1st plural | *wōkkrōm | *wōkkrōdum |
| 2nd plural | *wōkkrōþ | *wōkkrōdud |
| 3rd plural | *wōkkrōnþ | *wōkkrōdun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *wōkkrō | *wōkkrōdī |
| 2nd singular | *wōkkrōs | *wōkkrōdī |
| 3rd singular | *wōkkrō | *wōkkrōdī |
| 1st plural | *wōkkrōm | *wōkkrōdīm |
| 2nd plural | *wōkkrōþ | *wōkkrōdīd |
| 3rd plural | *wōkkrōn | *wōkkrōdīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *wōkkrō | |
| Plural | *wōkkrōþ | |
| Present | Past | |
| Participle | *wōkkrōndī | *wōkkrōd |
Alternative reconstructions
- *wōkkrēn (given the single attestation of a class 3 verb in OHG)