Sırp
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish صرپ (sırp, “Serb, Serbian”).
Pronunciation
- IPA(key): /sɯɾp/
Proper noun
Sırp
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Sırp | Sırplar / Sırp'lar |
| accusative | Sırp'ı | Sırpları / Sırp'ları |
| dative | Sırp'a | Sırplara / Sırp'lara |
| locative | Sırp'ta | Sırplarda / Sırp'larda |
| ablative | Sırp'tan | Sırplardan / Sırp'lardan |
| genitive | Sırp'ın | Sırpların / Sırp'ların |