Sommerblume
German
Etymology
From Sommer (“summer”) + Blume (“flower”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzɔmɐˌbluːmə]
- Hyphenation: Som‧mer‧blu‧me
Noun
Sommerblume f (genitive Sommerblume, plural Sommerblumen, diminutive Sommerblümchen n)
Declension
Declension of Sommerblume [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Sommerblume | die | Sommerblumen |
| genitive | einer | der | Sommerblume | der | Sommerblumen |
| dative | einer | der | Sommerblume | den | Sommerblumen |
| accusative | eine | die | Sommerblume | die | Sommerblumen |
Coordinate terms
- Frühlingsblume, Herbstblume, Winterblume
- Kornblume, Gartenblume, Trockenblume, Wildblume
Related terms
- Sommerblumenstrauß
- Sommerwiese, Sommerzeit