Sybarita
Latin
Etymology
Proper noun
Sybarīta m (genitive Sybarītae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ||
| genitive | ||
| dative | ||
| accusative | ||
| ablative | ||
| vocative |
Sybarīta m (genitive Sybarītae); first declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Sybarīta | Sybarītae |
| genitive | Sybarītae | Sybarītārum |
| dative | Sybarītae | Sybarītīs |
| accusative | Sybarītam | Sybarītās |
| ablative | Sybarītā | Sybarītīs |
| vocative | Sybarīta | Sybarītae |