Toprakkale
English
Proper noun
Toprakkale
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish طوپراق قلعه (toprak kalʼe); equivalent to toprak (“earthen”) + kale (“fortress”).
Pronunciation
- IPA(key): /tʰop.ɾak.kʰa.le/
Proper noun
Toprakkale
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Toprakkale | Toprakkaleler / Toprakkale'ler |
| accusative | Toprakkale'yi | Toprakkaleleri / Toprakkale'leri |
| dative | Toprakkale'ye | Toprakkalelere / Toprakkale'lere |
| locative | Toprakkale'de | Toprakkalelerde / Toprakkale'lerde |
| ablative | Toprakkale'den | Toprakkalelerden / Toprakkale'lerden |
| genitive | Toprakkale'nin | Toprakkalelerin / Toprakkale'lerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Toprakkale'm | Toprakkalelerim Toprakkale'lerim |
| senin (your) | Toprakkale'n | Toprakkalelerin Toprakkale'lerin |
| onun (his/her/its) | Toprakkale'si | Toprakkaleleri Toprakkale'leri |
| bizim (our) | Toprakkale'miz | Toprakkalelerimiz Toprakkale'lerimiz |
| sizin (your) | Toprakkale'niz | Toprakkaleleriniz Toprakkale'leriniz |
| onların (their) | Toprakkale'si Toprakkaleleri Toprakkale'leri |
Toprakkaleleri Toprakkale'leri |
Derived terms
- Toprakkaleli