Totgeburt
German
Etymology
From tot (“dead”) + Geburt (“birth”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtoːtɡəˌbuːrt/, [ˈtoːt.ɡəˌbuːɐ̯t], [-ˌbʊɐ̯t]
Audio: (file) - Hyphenation: Tot‧ge‧burt
Noun
Totgeburt f (genitive Totgeburt, plural Totgeburten)
- stillbirth
- stillborn
- Synonym: Totgeborenes
- (figuratively) something bound to come to nought
Declension
Declension of Totgeburt [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Totgeburt | die | Totgeburten |
| genitive | einer | der | Totgeburt | der | Totgeburten |
| dative | einer | der | Totgeburt | den | Totgeburten |
| accusative | eine | die | Totgeburt | die | Totgeburten |
See also
Further reading
- “Totgeburt” in Duden online