Vandalitia
Latin
Etymology
Vandalus (“Vandal”), -ītēs (“-ish”), -ia: land of the Vandals
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wan.daˈliː.ti.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [van̪.d̪aˈlit̪.t̪͡s̪i.a]
Proper noun
Vandalītia f sg (genitive Vandalītiae); first declension
Declension
First-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Vandalītia |
| genitive | Vandalītiae |
| dative | Vandalītiae |
| accusative | Vandalītiam |
| ablative | Vandalītiā |
| vocative | Vandalītia |