Wandertaube
German
Etymology
Pronunciation
Audio: (file)
Noun
Wandertaube f (genitive Wandertaube, plural Wandertauben)
Declension
Declension of Wandertaube [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Wandertaube | die | Wandertauben |
| genitive | einer | der | Wandertaube | der | Wandertauben |
| dative | einer | der | Wandertaube | den | Wandertauben |
| accusative | eine | die | Wandertaube | die | Wandertauben |