ałunit

Polish

Etymology

From ałun +‎ -it.[1][2] First attested in 1846.[3][4]

Pronunciation

  • IPA(key): /aˈwu.ɲit/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uɲit
  • Syllabification: a‧łu‧nit

Noun

ałunit m inan

  1. (mineralogy) alunite

Declension

Declension of ałunit
singular plural
nominative ałunit ałunity
genitive ałunitu ałunitów
dative ałunitowi ałunitom
accusative ałunit ałunity
instrumental ałunitem ałunitami
locative ałunicie ałunitach
vocative ałunicie ałunity

Derived terms

adjective
adjective

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “ałunit”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “ałunit”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ Teofil Rybicki (1846) Zasady technologii chemicznéj obejmujące wiadomości treściwie zebrane o fabrykacyi i użytkach ważniejszych produktów mineralnych‎[1] (in Polish), page 196
  4. ^ ałunit in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.