aanfruiten

Dutch

Etymology

From aan +‎ fruiten.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

aanfruiten

  1. (ergative) synonym of fruiten (“to fry in boiling fat, generally said of vegetables”)

Conjugation

Conjugation of aanfruiten (weak, separable)
infinitive aanfruiten
past singular fruitte aan
past participle aangefruit
infinitive aanfruiten
gerund aanfruiten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular fruit aan fruitte aan aanfruit aanfruitte
2nd person sing. (jij) fruit aan fruitte aan aanfruit aanfruitte
2nd person sing. (u) fruit aan fruitte aan aanfruit aanfruitte
2nd person sing. (gij) fruit aan fruitte aan aanfruit aanfruitte
3rd person singular fruit aan fruitte aan aanfruit aanfruitte
plural fruiten aan fruitten aan aanfruiten aanfruitten
subjunctive sing.1 fruite aan fruitte aan aanfruite aanfruitte
subjunctive plur.1 fruiten aan fruitten aan aanfruiten aanfruitten
imperative sing. fruit aan
imperative plur.1 fruit aan
participles aanfruitend aangefruit
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.