aantreden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch aentrēden. Equivalent to aan +‎ treden.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːntreːdə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧tre‧den

Verb

aantreden

  1. (intransitive, military) to fall in (get into position)
  2. (intransitive) to accept, to join (a position of office)
    Synonym: toetreden

Conjugation

Conjugation of aantreden (strong class 5, separable)
infinitive aantreden
past singular trad aan
past participle aangetreden
infinitive aantreden
gerund aantreden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular treed aan trad aan aantreed aantrad
2nd person sing. (jij) treedt aan, treed aan2 trad aan aantreedt aantrad
2nd person sing. (u) treedt aan trad aan aantreedt aantrad
2nd person sing. (gij) treedt aan traadt aan aantreedt aantraadt
3rd person singular treedt aan trad aan aantreedt aantrad
plural treden aan traden aan aantreden aantraden
subjunctive sing.1 trede aan trade aan aantrede aantrade
subjunctive plur.1 treden aan traden aan aantreden aantraden
imperative sing. treed aan
imperative plur.1 treedt aan
participles aantredend aangetreden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

Derived terms

  • aantreding

Descendants

  • Petjo: antree
  • → Caribbean Javanese: antri
  • → Indonesian: antre

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.