aanwerken

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ werken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌʋɛr.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧wer‧ken

Verb

aanwerken

  1. (intransitive, dated) to obstruct, to make an effort [with tegen ‘against’]
  2. (transitive, dated, mostly apiculture) to rebuild, to replenish, to restore

Conjugation

Conjugation of aanwerken (weak, separable)
infinitive aanwerken
past singular werkte aan
past participle aangewerkt
infinitive aanwerken
gerund aanwerken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular werk aan werkte aan aanwerk aanwerkte
2nd person sing. (jij) werkt aan, werk aan2 werkte aan aanwerkt aanwerkte
2nd person sing. (u) werkt aan werkte aan aanwerkt aanwerkte
2nd person sing. (gij) werkt aan werkte aan aanwerkt aanwerkte
3rd person singular werkt aan werkte aan aanwerkt aanwerkte
plural werken aan werkten aan aanwerken aanwerkten
subjunctive sing.1 werke aan werkte aan aanwerke aanwerkte
subjunctive plur.1 werken aan werkten aan aanwerken aanwerkten
imperative sing. werk aan
imperative plur.1 werkt aan
participles aanwerkend aangewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.