aanzoeten

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ zoet +‎ -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌzu.tə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧zoe‧ten

Verb

aanzoeten

  1. (ergative) to sweeten (to make or to become sweeter)
  2. (ergative, figurative) to become or make more appealing/ pleasant

Conjugation

Conjugation of aanzoeten (weak, separable)
infinitive aanzoeten
past singular zoette aan
past participle aangezoet
infinitive aanzoeten
gerund aanzoeten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zoet aan zoette aan aanzoet aanzoette
2nd person sing. (jij) zoet aan zoette aan aanzoet aanzoette
2nd person sing. (u) zoet aan zoette aan aanzoet aanzoette
2nd person sing. (gij) zoet aan zoette aan aanzoet aanzoette
3rd person singular zoet aan zoette aan aanzoet aanzoette
plural zoeten aan zoetten aan aanzoeten aanzoetten
subjunctive sing.1 zoete aan zoette aan aanzoete aanzoette
subjunctive plur.1 zoeten aan zoetten aan aanzoeten aanzoetten
imperative sing. zoet aan
imperative plur.1 zoet aan
participles aanzoetend aangezoet
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.