abbatialis
Latin
Etymology
From abbās (“abbot”) + -ālis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ab.baː.tiˈaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ab.bat̪.t̪͡s̪iˈaː.lis]
Adjective
abbātiālis (neuter abbātiāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | abbātiālis | abbātiāle | abbātiālēs | abbātiālia | |
genitive | abbātiālis | abbātiālium | |||
dative | abbātiālī | abbātiālibus | |||
accusative | abbātiālem | abbātiāle | abbātiālēs abbātiālīs |
abbātiālia | |
ablative | abbātiālī | abbātiālibus | |||
vocative | abbātiālis | abbātiāle | abbātiālēs | abbātiālia |
Related terms
Descendants
References
- abbatialis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- abbatialis in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016