ablegierek
Polish
Etymology
From ablegier + -ek. First attested in 1882.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.blɛˈɡjɛ.rɛk/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛrɛk
- Syllabification: a‧ble‧gie‧rek
Noun
ablegierek m inan
- (horticulture) diminutive of ablegier
Declension
Declension of ablegierek
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ablegierek | ablegierki |
genitive | ablegierka | ablegierków |
dative | ablegierkowi | ablegierkom |
accusative | ablegierek | ablegierki |
instrumental | ablegierkiem | ablegierkami |
locative | ablegierku | ablegierkach |
vocative | ablegierku | ablegierki |
Noun
ablegierek m animal
- (dated, humorous) sprout, child
- Synonyms: see Thesaurus:dziecko
Declension
Declension of ablegierek
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ablegierek | ablegierki |
genitive | ablegierka | ablegierków |
dative | ablegierkowi | ablegierkom |
accusative | ablegierka | ablegierki |
instrumental | ablegierkiem | ablegierkami |
locative | ablegierku | ablegierkach |
vocative | ablegierku | ablegierki |
Related terms
verb
- ablegrować impf
References
Further reading
- ablegierek in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ablegierek”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2