abnegatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle from abnegō (“refuse, deny, decline”), from ab + negō (“deny; refuse, say no”).
Participle
abnegātus (feminine abnegāta, neuter abnegātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abnegātus | abnegāta | abnegātum | abnegātī | abnegātae | abnegāta | |
| genitive | abnegātī | abnegātae | abnegātī | abnegātōrum | abnegātārum | abnegātōrum | |
| dative | abnegātō | abnegātae | abnegātō | abnegātīs | |||
| accusative | abnegātum | abnegātam | abnegātum | abnegātōs | abnegātās | abnegāta | |
| ablative | abnegātō | abnegātā | abnegātō | abnegātīs | |||
| vocative | abnegāte | abnegāta | abnegātum | abnegātī | abnegātae | abnegāta | |