abscissus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of abscindō (“tear away”).
Participle
abscissus (feminine abscissa, neuter abscissum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abscissus | abscissa | abscissum | abscissī | abscissae | abscissa | |
| genitive | abscissī | abscissae | abscissī | abscissōrum | abscissārum | abscissōrum | |
| dative | abscissō | abscissae | abscissō | abscissīs | |||
| accusative | abscissum | abscissam | abscissum | abscissōs | abscissās | abscissa | |
| ablative | abscissō | abscissā | abscissō | abscissīs | |||
| vocative | abscisse | abscissa | abscissum | abscissī | abscissae | abscissa | |
References
- “abscissus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “abscissus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- abscissus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.