absterritus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of absterreō.
Participle
absterritus (feminine absterrita, neuter absterritum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | absterritus | absterrita | absterritum | absterritī | absterritae | absterrita | |
| genitive | absterritī | absterritae | absterritī | absterritōrum | absterritārum | absterritōrum | |
| dative | absterritō | absterritae | absterritō | absterritīs | |||
| accusative | absterritum | absterritam | absterritum | absterritōs | absterritās | absterrita | |
| ablative | absterritō | absterritā | absterritō | absterritīs | |||
| vocative | absterrite | absterrita | absterritum | absterritī | absterritae | absterrita | |