absumpturus

Latin

Etymology

Future active participle of absūmō.

Participle

absūmptūrus (feminine absūmptūra, neuter absūmptūrum); first/second-declension participle

  1. about to diminish

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative absūmptūrus absūmptūra absūmptūrum absūmptūrī absūmptūrae absūmptūra
genitive absūmptūrī absūmptūrae absūmptūrī absūmptūrōrum absūmptūrārum absūmptūrōrum
dative absūmptūrō absūmptūrae absūmptūrō absūmptūrīs
accusative absūmptūrum absūmptūram absūmptūrum absūmptūrōs absūmptūrās absūmptūra
ablative absūmptūrō absūmptūrā absūmptūrō absūmptūrīs
vocative absūmptūre absūmptūra absūmptūrum absūmptūrī absūmptūrae absūmptūra